Stwardnienie rozsiane to choroba ośrodkowego układu nerwowego. Układ odpornościowy atakuje i niszczy osłonki mielinowe nerwów. Powoduje to zaburzenia w przekazywaniu impulsów nerwowych.
Współczesna medycyna nie zna sposobu na wyleczenie stwardnienia rozsianego – przyczyna choroby nie jest znana. To przewlekłe schorzenie dotyka osoby z różnych grup wiekowych, częściej występuje u kobiet.
Jakie objawy daje stwardnienie rozsiane?
Pierwszym symptomem choroby jest najczęściej nagłe pogorszenie wzroku, spowodowane zapaleniem nerwu wzrokowego. Ponadto mogą wystąpić zaburzenia czucia, drętwienie, nadwrażliwość skóry oraz osłabienie mięśni.
Choroba często przyjmuje postać nawracająco – zwalniającą, która charakteryzuje się naprzemiennym występowaniem rzutów choroby i jej remisji. W czasie remisji objawy neurologiczne cofają się całkowicie lub częściowo, organizm wraca niekiedy nawet do pełnej sprawności. Natomiast każdy rzut choroby powoduje powstanie nieodwracalnych zniszczeń w mózgu.
Nie da się przewidzieć kolejnego rzutu choroby, jednak w wielu przypadkach jest on spowodowany infekcją, stresem lub zmianami trybu życia. Podczas rzutu choroby często pojawiają się zaburzenia widzenia, siły mięśniowej, czucia oraz ból o charakterze przeczulicy: palenie, pieczenie, drętwienie. Mogą tym symptomom towarzyszyć też zmiany w psychice, takie jak depresja czy osłabienie funkcji poznawczych.
Jak opiekować się osobą ze stwardnieniem rozsianym?
Chorzy powinni wystrzegać się silnych bodźców środowiskowych. Choroby przebiegające z gorączką, przeziębienia czy infekcje gardła mogą wywoływać rzut choroby. Neurolodzy zalecają również unikanie stresu oraz ekspozycji na wysokie temperatury i opalania się.
Osoby ze stwardnieniem rozsianym powinny stosować zbilansowaną dietę bogatą w nienasycone tłuszcze pochodzenia roślinnego. Chorzy w trakcie terapii przyjmują leki sterydowe, zwiększające ryzyko osteoporozy, dlatego warto włączyć do jadłospisu odpowiednią ilość nabiału oraz witaminy D3. Dieta powinna obfitować przede wszystkim w warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste, nabiał, chude ryby oraz drób.
Chorym zaleca się podjęcie rehabilitacji ruchowej, która daje szansę częściowego przywrócenia upośledzonej sprawności fizycznej. Rehabilitację powinien prowadzić doświadczony fizjoterapeuta. Podejmowana aktywność musi być dostosowana do możliwości organizmu i zaawansowania choroby.
Warto wyposażyć mieszkanie w usprawnienia, które pozwolą zwiększyć poziom bezpieczeństwa chorego. Mogą to być podjazdy, poszerzone drzwi, zmiany w kuchni lub łazience. Pozwoli to zniwelować problemy związane z ograniczoną sprawnością ruchową, wynikającą z niepełnosprawności.
Stwardnienie rozsiane charakteryzuje się zmiennym i nieprzewidywalnym przebiegiem. Osoby chore potrzebują pomocy doświadczonego opiekuna. Zapewnienie odpowiedniego wsparcia powoduje, że jakość życia chorego ulega poprawie, a schorzenie może postępować łagodniej. Dzięki temu podopieczny nie traci chęci do walki z chorobą. Warto zadbać o bezpieczeństwo i komfort życia codziennego osób dotkniętych tym schorzeniem.