Choroba Alzheimera to neurodegeneratywna choroba mózgu, która powoduje sukcesywne wyłączanie się z życia, niesamodzielność oraz utratę orientacji w czasie i przestrzeni. Cierpią na nią najczęściej osoby po 65. roku życia.

Dokładne przyczyny zapadania na chorobę Alzheimera nie zostały jeszcze poznane. W terapii stosuje się leki objawowe, które mogą zmodyfikować przebieg choroby – nie prowadzą jednak do wyleczenia. W początkowym okresie choroby pomocna może być psychoterapia, terapia zajęciowa oraz treningi pamięci. Udział w takich zajęciach poprawia nastrój i sprawność.

Doświadczony opiekun ma bardzo duże znaczenie dla podopiecznego. Wraz z postępem choroby wspomaga on funkcjonowanie chorego w otoczeniu.
Bardzo ważne jest, aby nie wyręczać podopiecznego w czynnościach, które jest on w stanie wykonywać samodzielnie. Proste działania, takie jak zapięcie guzików lub jedzenie, pełnią funkcje aktywizacyjne oraz korzystnie wpływają na sprawność fizyczną i umysłową.

Duże znaczenie dla osób chorych na Alzheimera ma regularny plan dnia. Czynności życia codziennego, takie jak posiłki, spacery, powinny być wykonywane o tych samych porach. Daje to seniorowi poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji.

U osób cierpiących na chorobę Alzheimera, rytm dziennej aktywności i nocnego odpoczynku bywa zaburzony. Częstym problemem dla opiekunów jest nocne pobudzenie osób chorych, ich zwiększona energia w tym czasie i bezsenność. Dlatego warto zachęcać podopiecznego do aktywności w ciągu dnia – dzięki temu można wyeliminować problem nadpobudliwości w nocy niemal całkowicie.

Rehabilitacja opiera się głównie na codziennych spacerach z opiekunem oraz ćwiczeniach fizycznych. Gimnastyka z muzyką to częsta forma terapii. Sprawność intelektualną trenuje się poprzez rozmowy, zabawy w wyliczanki, skojarzenia, gry słowne oraz czytanie. Dobrym sposobem na pobudzenie komórek mózgowych jest też stymulowanie innych zmysłów, takich jak węch lub smak. Warto przypominać takiej osobie jej ulubione zapachy.

Podczas wykonywania czynności opiekuńczych należy pamiętać o bezpieczeństwie chorego. Upadki i ich konsekwencje to częsty problem osób starszych. Dlatego dobrą praktyką jest wyposażenie mieszkania w podpórki, które pomagają podopiecznemu utrzymać odpowiednią pozycję ciała. Zabezpieczenie schodów oraz usunięcie wszelkich przeszkód w domu jest bardzo ważne, np. dywaników na których można się poślizgnąć.

Istotną kwestią w opiece nad osobą z chorobą Alzheimera jest pomoc w przyjmowaniu leków oraz pokarmów. Potencjalne niedożywienie podopiecznego może negatywnie wpłynąć na rokowanie. Podopiecznym, którzy samodzielnie korzystają z kuchni, można pomóc opisując poszczególne szafki, tak aby łatwiej było im znaleźć potrzebne rzeczy.

Bardzo ważne jest zapewnienie choremu poczucia bezpieczeństwa i spokoju. Leczenie powinno odbywać się w towarzystwie osób, które podopieczny zna. Pomimo często pojawiąjących się w przebiegu omawianej choroby zaburzeń mowy i jej rozumienia, chorzy doskonale odczytują ton głosu innych osób. Dlatego należy pamiętać o cierpliwości i wyrozumiałości dla podopiecznych.

Wspieranie osoby chorej jest dużym wyzwaniem dla najbliższych. Odpowiednia opieka w tym przypadku jest niezmiernie ważna – zwiększa komfort chorego, pozwala zadbać o jego bezpieczeństwo oraz może spowodować spowolnienie procesów otępiennych.